RICK ELENBAAS

Voor gebrek aan inspiratie geef je de schuld aan het gammele hekje op het balkon & de val van je buurjongen die daarop volgde En net als Bambi, het aangeschoten wild, wijs je voor je eenzaamheid naar je moeder Maar uiteindelijk is het de schuld van de Grote Tekenaar: hij met zijn verdomde script, zoetsappige verhaal & een eigen onverwerkte jeugd --- For lack of inspiration you blame the rickety railing on the balcony & the fall of the boy next door that followed And just like Bambi, wounded and wide-eyed, you point to your mother for your loneliness But in the end, it’s the Great Illustrator’s fault: him, with his damned script, sweet storyline, & his own unresolved childhood.

Van die andere grote dichter, hij was ook muzikant kocht ik laatst een gidsje, waarin over zijn verblijf in de grote stad geschreven werd. Het was geschrijf in detail, zoals waar hij had gegeten. Pas echt frappant werd het gidsje toen het vermeldde dat de poëet van driehoog uit een hotelraam was gedonderd en, zijn biografen zijn nog steeds verwonderd, hij zelf het voorval als een slippertje afdeed Maar mocht men op basis van dit sonnet ooit nog eens alles van mij willen weten dan is het dus van het oud papier gered Zelf zou ik het liever zo snel mogelijk vergeten en het beschouwen als een prul. Maar mocht u het werkelijk willen weten: ik heb er lekker bij gescheten --- From that other great poet, who was also a musician, I recently bought a guide, in which his stay in the big city was detailed in a very precise way— like where he had eaten, with pedantic precision. But the guide got truly bizarre when it claimed that the poet had tumbled from a third-floor hotel room and, thou...