Bij drama speelde hij argeloos
de dichter die begon te drinken
en die zijn leven sleet met het schrijven
van scheldsonnetten, eenzaam op zijn zolder
Bij arbeidstherapie deed hij denken
aan een andere grote dichter
die, voor de moord op zijn hospita,
tevens in een inrichting had gezeten
Bij creatieve therapie liet hij zien zelf
een groot dichter in zich te hebben
door zijn moeilijk omgang met vrouwen
Het probleem was echter
dat hij geen zolder had, laat staan een huis
en zelfs geen gedichten om in te wonen
