Hospice
Het leven is een hospice waar je nooit van terugkeert.
Sommigen maken er het beste van.
Anderen schreeuwen en tieren
zodat de afdeling niet kan slapen.
Sommigen bidden en proberen anderen te overtuigen
dat er een uitweg is.
Er zijn er die pesten,
in de hoop dat hun lijden dan beter voelt.
De meesten slaan de hoek om
en kijken nooit meer terug.
Ik zat gewoon te wachten—
dagen, weken, maanden.
Uiteindelijk werd ik ontslagen
met een zakje pillen
en werd mij gezegd:
Ga maar door met je leven.
—-
Life is a hospice you never come home from.
Some of us make the best of it.
Others yell and scream
so the ward cannot sleep.
Some pray and try to convince others
there’s a way out.
There are those who bully,
hoping it makes their suffering better.
Most turn the corner
and never look back.
I was just ok waiting—
days, weeks, months.
In the end, I got discharged
with a bag of pills
and was told:
Get on with your life.
