moet je meteen bekennen:
ik ben dichter
ik spreek in rijmschema's
halve zinnen en woorden
die niemand begrijpt
ik heb het over de
vergankelijkheid van het leven
en de apotheose van het bestaan
terwijl ik soms dagen achtereen
nutteloos uit het raam staar
zonder ook maar een
woord uit te brengen
en dat ik drank nuttig, veel drank
maar nauwelijks geld heb
om een taxi terug te nemen
dat ik vrouwen verslind
maar eigenlijk op mannen val
dat ik mij nauwelijks weet te redden
in alledaagse situaties, zoals laatst
toen ik niet wilde opstaan voor
die oude vrouw in de tram
en dat ik het liefst op alles en
iedereen kanker zonder dat ik
de hand in eigen boezem steek?
nee, laat ik het niet doen
ik laat niet over mij oordelen
ik met mijn goddeloos bestaan
