Durfde ik maar op het terras
van het café aan het einde
van de Overtoom, op de vraag:
op wiens naam mag ik
de rekening zetten?
te antwoorden met:
Don Corleone
De hele buurt zou opschrikken.
Maar in plaats daarvan
hoor ik mezelf zeggen:
ik ben die en die
zet maar op mijn naam
en voel het terras verstommen
en denken: dat is die met
dat paardenhoofd
Maar hoe kan ik ook
een Peetvader zijn,
als de wereld zo wezenloos is?
