RICK ELENBAAS

Ze zouden de emmer laten zakken. Of ik daar dan de stenen in wilde leggen zodat zij verder konden spelen. Om hun wens kracht bij te zetten zo leek het, gooiden ze gouden muntjes in de put Daar zit ik dan. Boven mij hoor ik hoe de politiewagen voor de deur stopt om mijn jongste broer Joost mee te nemen naar het gevang, waar hij over 2 dagen weer uit zal komen. Hij wel. De volgende keer neem ik zijn paarse pion denk ik nog terwijl Joost in dolle woede het kartonnen speelbord in tweeën breekt --- They promised they’d lower the bucket. And asked if I could place the dice in it so they could keep playing. To strengthen their request— or so it seemed— they tossed golden coins into the well. And here I am. Above me, I hear the police car stop at the door to take my youngest brother Joost to jail, where in two days he’ll be released. He will. Next time, I’ll play his purple pawn, I hear myself thinking, as Joost, in a fit of rage, snaps the cardboard game board in two.

moet je meteen opbiechten: ik ben dichter ik spreek in rijmschema's halve zinnen en woorden die niemand begrijpt ik heb het over de vergankelijkheid van het leven en de apotheose van het bestaan terwijl ik soms dagen achtereen nutteloos uit het raam staar zonder ook maar een woord uit te brengen en dat ik drank nuttig, veel drank maar nauwelijks geld heb om een taxi terug te nemen dat ik vrouwen verslind maar eigenlijk op mannen val dat ik mij nauwelijks weet te redden in alledaagse situaties, zoals laatst toen ik niet wilde opstaan voor die oude vrouw in de tram en dat ik het liefst op alles en iedereen kanker zonder dat ik de hand in eigen boezem steek? nee, laat ik het niet doen ik laat niet over mij oordelen ik met mijn goddeloos bestaan --- should I confess, right away: I’m a poet I speak in rhyme schemes half sentences and words no one understands I talk about the transience of life and the apotheosis of existence while sometimes, for days on end I stare use...

Voor Olga Zeg rood duiveltje, als je mij zou willen leren hoe je schoonheid & talent in kunst weet te verwerven Dan vertel ik jou hoe moeilijk ik het vind om afscheid van je te moeten nemen --- For Olga Tell me, little red devil, if you’d be willing to teach me how you turn beauty & talent into art Then I’ll tell you how hard it is for me to say goodbye to you

Durfde ik maar op het terras van het café aan het einde van de Overtoom, op de vraag: op wiens naam mag ik de rekening zetten? te antwoorden met: Don Corleone De hele buurt zou opschrikken. Maar in plaats daarvan hoor ik mezelf zeggen: ik ben die en die zet maar op mijn naam en voel het terras verstommen en denken: dat is die met dat paardenhoofd Maar hoe kan ik ook een Peetvader zijn, als de wereld zo wezenloos is? ---  If only I dared, on the terrace of the café at the far end of the Overtoom, to answer the question: whose name shall I put the bill under? with: Don Corleone The whole neighborhood would be startled. But instead I hear myself say: I'm so-and-so, just put it on my name and I feel the terrace fall silent, thinking: that’s the one with the horse’s head But how could I ever be a Godfather, when the world is so soulless?

Zijn show was nieuw zwart gepolijst chroom En bedekte de zomer als vloeibare nacht De presentator nam pillen om wakker te blijven en zeven avonden te kunnen lullen Wij kwamen naar de studio & iemand herkende hem iemand herkende hem van tv Hij opende de avond met een slechte tune en had praatjes en toen hij vertrok in de hete middernacht en naar buiten liep zagen we dat fans l-u-l op zijn windscherm hadden geschreven Hij veegde het weg met een witte zakdoek en flauwtjes glimlachend reed hij weg Hij is rijk. Heeft een dikker scooter Vrij naar Black Polished Chrome [uit: An American Prayer - Jim Morrison]

(after Slauerhoff, "Alleen in mijn gedichten kan ik wonen" ) Bij drama speelde hij argeloos de dichter die begon te drinken en die zijn leven sleet met het schrijven van scheldsonnetten, eenzaam op zijn zolder Bij arbeidstherapie deed hij denken aan een andere grote dichter die, voor de moord op zijn hospita, tevens in een inrichting had gezeten Bij creatieve therapie liet hij zien zelf een groot dichter in zich te hebben door zijn moeilijk omgang met vrouwen Het probleem was echter dat hij geen zolder had, laat staan een huis en zelfs geen gedichten om in te wonen ---  (after Slauerhoff, “I can only live in my poems” ) In drama class, he carelessly played the poet who took to drink and spent his life composing curses in sonnet form, alone in his attic In occupational therapy, he brought to mind another great poet who, for murdering his landlady, had also spent time in an asylum In creative therapy, he revealed the great poet within through his troubled way of dealin...

Laatst hoorde ik dat Kortjakje na een lang ziekbed uiteindelijk is overleden En dat ook Jantje, die latente nicht met zijn mandje een niet minder ernstige ziekte heeft opgelopen Dat Jan, Piet, Joris en Corneel zijn verdronken tijdens een storm terwijl Elsje zich lelijk heeft verminkt bij een ernstige vuur Dat zoete lieve Gerritje nooit in Den Bosch is aangekomen en dat men nog steeds naar haar op zoek is En dat Marianneke, het luie kind de poppen aan het dansen heeft door haar geheul met de vijand Alleen over Jan Huygen en de ware toedracht van het ongeluk met de ton doet men liever nog steeds het zwijgen toe --- Children’s Songs I recently heard that Kortjakje, after a long illness, has finally passed away. And that little Johnny— that latent sissy with his basket— has contracted an equally serious disease. That Jan, Piet, Joris, and Corneel drowned in a storm at sea, while Elsje was badly disfigured in a terrible fire. That sweet, dear Gerritje never made it to Den Bosch...